10.„Miłośnicy rocka”

                                                              W tle.

21 luty 2013 rok.

Ciepłe powietrze uderzało w moją twarz. Siedziałam na mace samochodu Stylesa, czekając aż ten przygłup wyjdzie z domu. Zadzwonił do mnie o piątej nad ranem, że ma dla mnie niespodziankę, a teraz ja mam na niego czekać? Dobry, żart. W końcu zauważyłam bruneta, który truchtem biegł w moją stronę.

-Hej, Franky.-Pocałował mnie w policzek.

-Dłużej się nie dało?-Spytałam sarkastycznie.

-Jak chcesz mogę wrócić do domu.-Zaśmiał się na co ja wzniosłam oczy do nieba.

Wsiedliśmy do czarnego samochodu po czym odjechaliśmy. Próbowałam wyciągnąć od chłopaka gdzie jedziemy ale niestety był nieugięty. Cały czas powtarzał, że to niespodzianka. Opowiedziałam mu o Horanie i jego propozycji, na co zareagował wielkim zdziwieniem. Mówił, że zawsze z chłopakami mówią sobie wszystko, a Niall nic im nie mówił. Sama nie wiedziałam co o tym myśleć. Niall mi się nie podoba. Owszem, lubię go ale jak przyjaciela, którym chciałabym aby został. Nie spodziewałam się, że może coś do mnie czuć. Po dwugodzinnej jeździe znajdowaliśmy się na parkingu, gdzie było mnóstwo samochodów. Wysiedliśmy z auta po czym ruszyliśmy w stronę „obozowiska”. 

-Co to ma być?-Spytałam.

-Dzisiaj występują tu amatorskie kapele rockowe.

Słysząc jego słowa, uśmiechnęłam się szeroko. Pod wpływem emocji przytuliłam go mocno. Kiedy tylko się od siebie odsunęliśmy chłopak wskazał palcem na swój policzek.

Powoli zbliżałam swoją twarz. W ostatniej chwili Harry obrócił głowę tak, że dotknęłam ustami jego ust. Delikatnie musnął moje wargi po czym odsunęliśmy się od siebie. Na moich ustach zagościł uśmiech tak samo jak na jego.

-Jak zobaczą nas twoje fanki to będziemy mieć przerąbane.-Zaśmiałam się.

-A jak nas zobaczą twoi fani to co zrobimy?-Podniósł jedną brew do góry.

-Powiemy, że jesteśmy klonami i dlatego wyglądamy jak my.

Chłopak słysząc moją odpowiedź zaczął się histerycznie śmiać. Po chwili również do niego dołączyłam. Z Harrym nie mogłam się nudzić. Był bardzo zabawny. W jego towarzystwie czułam się idealnie. Brunet objął mnie ramieniem po czym podeszliśmy do sporej grupki osób. Rozmawialiśmy na wszelkie tematy z miłośnikami rocka. Praktycznie, każdy trzymał w dłoniach flagę swojego państwa. Rozpoznałam Irlandię, Czechy, Niemcy, Norwegię, Amerykę, Szwecję i wiele innych. Dużo ludzi nas rozpoznało aczkolwiek nie prosili nas o autografy. Wiedzieli, że przyjechaliśmy tutaj aby dobrze się bawić, a nie pracować. Poznałam wielu fajnych ludzi.

-Nie mogę się już doczekać!-Pisnęła Mila. Była to dwudziestoletnia Amerykanka. Miała ciemną cerę i brązowe oczy. Jej czerwone włosy spięte były w wysokiego kucyka.

-Zaraz się zacznie.-Uśmiechnął się jej chłopak, który miał na imię Dan.

-Zrobisz nam zdjęcie?-Skierował swoje pytanie Harry do blondynki, która stała obok niego.

 Objął mnie w pasie, a ja zarzuciłam mu rękę na ramię. Uśmiechnęliśmy się do obiektywu robiąc znak pokoju. Po chwili obydwoje przyglądaliśmy się zdjęciu. Śmiejąc się podeszliśmy praktycznie pod samą scenę. Kiedy tylko pierwsza kapela zaczęła grać, porwał nas wir zabawy. Wydzieraliśmy się w niebogłosy i skakaliśmy w rytm muzyki. Czułam się wolna. Co chwila wybuchaliśmy niekontrolowanym śmiechem. Nic nie było w stanie nas zatrzymać. Zachowywaliśmy się jak dzikie zwierzęta, które ktoś wypuścił z klatki. Deszcz, który zaczął padać ochładzał nasze rozgrzane ciała. Setki ludzi ruszało się w rytm rockowej muzyki. Kapele popisywały się swoimi umiejętnościami. Wszystko było na swoim miejscu. A ja zapomniałam o Kate, Niallu i wszystkim innym. Przed sobą widziałam tylko Harry’ego, który tańcząc, robił śmieszne miny. 

Jego poczynania sprawiały, że śmiałam się jeszcze głośniej. Krople deszczu spływały po mojej twarzy dając mi ukojenie. To tak jakby zmywały ze mnie cały stres. Moje ciuchy były całe mokre tak samo jak włosy. Słońce powoli znikało za horyzontem, a na niebie pojawił się księżyc. Milion gwiazd zdobiło ciemne niebo. To był piękny widok. Na ogromnej polanie gdzie urządzony był zlot miłośników rocka, ludzie rozstawiali namioty. Koncerty miały jeszcze trwać przez parę dni.

-Gdzie będziemy spać?-Krzyknęłam do Harry’ego tak aby usłyszał.

-Śpimy w samochodzie.-Podniósł mnie do góry.

Zaczęłam się śmiać, kiedy zaczął okręcać mnie dookoła. Jego roześmiane, zielone tęczówki wpatrywały się w moje. Byłam tylko ja i on. Przyjaciel i przyjaciółka. Brat i siostra. Właśnie tym dla siebie byliśmy, rodzeństwem. To nic, że nie znamy się długo. Ważne jest to, że nie potrafi wytrzymać bez siebie nawet jednego dnia. Przyznaję się bez bicia, że uzależniałam się od niego. Ale czy rodzeństwo jest ze sobą tak blisko jak ja z Harrym? Oczywiście zdarza nam się pocałować ale nie robimy tego z miłości. Pożądamy siebie i dlatego to robimy. Około drugiej w nocy wszyscy udali się do namiotów i samochodów. Harry położył się na tylnym siedzeniu, a ja ułożyłam się na jego ciele. Bicie jego serca działo nam mnie jak kołysanka. Czując jego dłoń, która delikatnie gładzi mnie po włosach jeszcze bardziej się odprężyłam.

-Myślę, że powinnaś umówić się z Niallem.

Westchnęłam, kiedy usłyszałam jego cichy szept. Może miał racje? Może warto spróbować? Przecież nic nie stracę.

-Dobranoc, Harry.-Wyszeptałam w jego koszulkę, przy okazji zaciągając się jego zapachem.

-Dobranoc, Franky.

Tak, wiem, że to jest zbyt krótkie i okropne i bardzo Was za to przepraszam. Nie udało mi się, wiem. Jak pisałam ten rozdział wydawał się być naprawdę długi, a tu okazuje się, że jest krótki. Jestem zła na siebie. Dziesiątkę dodaję w wolnej chwili. Jestem u siostry i ciężko mi ogarnąć wszystko związane z Waszymi blogami. Obiecuję, że skomentuję wszystkie do jutra bądź soboty. Za każdy komentarz na moim blogu zawsze się odwdzięczam.

Pozdrawiam Goferkowaa <3